Konserwy jako podstawa zapasów żywności

Wrzuciłem ostatnio na FB zdjęcie paru pudełek z gotowym żarciem (Chili con carne marki własnej Carrefour), które kupiłem podczas ostatniej wizyty w markecie. Kupiłem je z przeznaczeniem do zapasów żywności, w promocyjnej cenie (za ok. 3,70, zamiast ok. 10 PLN). Termin przydatności mają za 2 lata, wymagają tylko niewielkich przygotowań by nadawały się do spożycia, zapewniają po prawie 700 kcal na pudełko (ponoć da się z tego zrobić 2 porcje).

Jedna z Czytelniczek zwróciła w komentarzu uwagę na to, że takie żarcie nie jest zbyt zdrowe. Chwilę później inny Czytelnik zauważył, że są tańsze i zdrowsze metody na budowę zapasów żywności, a ponadto w razie gorszych czasów umiejętności kulinarne będą na wagę złota. I nie sposób się z tym nie zgodzić. Dlatego uznałem, że warto wspomnieć w kilku słowach o tym, jakie jest miejsce tego typu gotowych posiłków, ale także różnego rodzaju konserw, w jadłospisie nowoczesnego survivalisty.

Moje zapasy żywności składają się z kilku podstawowych grup:

• makarony i kasze,
• mięsa i ryby w formie różnego rodzaju konserw w puszce (mielonki, paprykarze, ryby w pomidorach i oleju, golonki, szynki w puszce),
• tłuszczy (olej, smalec),
• warzyw i owoców (ogórki kiszone i konserwowe, suszone warzywa, brzoskwinie w puszce, orzechy).

Docelowo chciałbym zbudować zapas żywności na 1 rok dla mojej rodziny, pierwszym krokiem milowym będzie zapas na 3 miesiące. Aby taki zapas miał sens, konieczne jest regularne wymienianie produktów, których termin przydatności się zbliża. Wszystko po to, by nie trzeba było wyrzucać pieniędzy w błoto na zapas żywności, tylko racjonalnie je wydawać. Kupujemy coś, kończy się temu termin przydatności, zjadamy.

W takim wariancie, jeśli produkty mają termin przydatności średnio 2 lata w przód, abyśmy mogli mieć zapas na 3 miesiące, musimy średnio co 8 dni przez 1 dzień żywić się wyłącznie produktami z zapasów. Dość rzadko, rzadziej, niż przeciętna polska rodzina.

Nie chodzi o to, by na takich produktach budować swoją codzienną dietę (to rzeczywiście nie byłoby mądre). Nadmiar konserwantów nie jest zdrowy, dlatego warto ograniczyć ich spożywanie do niezbędnego minimum. A moim zdaniem takim minimum jest właśnie wymiana zapasów żywności. Przez resztę dni tygodnia możemy się odżywiać posiłkami domowej roboty, przyrządzonymi z surowców prosto od rolnika, nie zaś przetworzonych wstępnie w fabryce.

Wszelkiego rodzaju gotowe posiłki i konserwy uważam mimo wszystko za rdzeń zapasu żywności, jakie w polskich warunkach możemy sobie zbudować. Jasne, że można poświęcić czas na samodzielne przygotowanie gotowych dań i zawekowanie ich do słoików. Uważam, że każdy powinien nabyć taką umiejętność, choćby po to, by umiał przechowywać żywność gdy zabraknie prądu. Ale mimo wszystko łatwiej i szybciej jest wrzucić parę puszek podczas wizyty w supermarkecie do koszyka, a potem odłożyć do szafki z zapasami, niż poświęcić cały dzień na kupowanie tanich produktów, a potem samodzielne przerobienie ich na zapasy.

Z doświadczenia wiem, że łatwiejsze rozwiązania bardziej do nas przemawiają i są szybciej wdrażane. Dlatego nie koncentruję się na polecaniu Czytelnikom metod na samodzielne przygotowywanie wyszukanych gotowych dań do słoików. Wiem, że mało kto by z takiej porady skorzystał. Wolę polecić kupienie paru puszek, co może zrobić naprawdę każdy z nas, choćby w ogóle nie miał wolnego czasu na myślenie o tym.