Q&A #34 o zabytkowych samochodach i tanim sprzęcie survivalowym

Rafał M. pisze:

Z przechowywania wody gazowanej mi wynikło, że butelki PET po pewnym czasie się rozhermetyzują, gaz ucieka. I podobno faktycznie te butelki nie są zbyt szczelne, bo za granicą piwo sprzedaje się w butelkach z tworzywa PEN, które ma też kilkukrotnie wyższą szczelność (i można te butelki używać kilkukrotnie, jako zwrotne, podobnie jak szklane).

Co do mieszkania, to właściciel NIE ma prawa wyrzucić lokatora.
Sytuacja prawnie wygląda tak, że własność i posiadanie to odmienne stany.
Własność to chyba mniej więcej wszyscy rozumieją co to, coś należy do kogoś i już.
Natomiast faktyczne dysponowanie rzeczą to posiadanie. Posiadacz nie musi być właścicielem (dlatego jak policja aresztuje za posiadanie marihuany, to nie musi udowadniać, że była własnością zatrzymanego, wystarczy że posiadał).

Z mieszkaniami sytuacja jest podobna.
Mieszkanie ma właściciela, ale właściciel wynajmując je lokatorowi zrzeka się tym samym przy pomocy umowy posiadania na rzecz lokatora (nadal jest właścicielem, ale już nie posiadaczem!), zazwyczaj w zamian za jakieś wynagrodzenie finansowe. I na ten czas właściciel nie ma prawa do posiadania, do dysponowania rzeczą, w tym przypadku mieszkaniem.
Właściciel oczywiście może przywrócić sobie posiadanie. W tym celu wymawia umowę najmu.
I tutaj zaczynają się drobne schody, bo lokator może nie zgodzić się. Więc jedna strona sporu twierdzi, że umowa przestała obowiązywać, druga że nadal obowiązuje.
Oczywiście kiedy się zgodzą ze sobą, to lokator grzecznie opuszcza mieszkanie i nie ma problemów.
Kiedy się nie zgodzą, to sprawa musi trafić do sądu. Wtedy sąd rozstrzyga, na przykład nakazuje opuścić lokal i zwrócić zaległe czynsze właścicielowi. Kiedy lokator do tego się nie zastosuje, wtedy można wysłać komornika, by wyniósł rzeczy lokatora, wyprowadził lokatora, oraz odebrał mu pieniądze na zapłatę zaległości.

Chodzi o to, że w cywilizacji tylko państwo ma monopol na przemoc, obywatele nie mogą jej stosować wobec siebie. Z tego powodu jak ma się dłużnika i ten nie chce oddać, to trzeba iść do sądu o zwrot długu, a nie można pójść do dłużnika z bejsbolem i wyrwać mu te pieniądze.
Z mieszkaniami jest podobnie, nie można osobiście przemocą wyrzucać lokatora, ani nawet dotykać jego rzeczy, wchodzić do zajmowanego przez niego lokalu, trzeba w sposób cywilizowany, eksmitować przez sąd i komornika. Oczywiście długi za czas zajmowania mieszkania nie przepadają.

Droga sądowa ma też taką zaletę, że sąd zapoznaje się z sytuacją eksmitowanego i jeśli zajdzie taka potrzeba, to zasądza prawo do lokalu socjalnego. Gmina musi wtedy przydzielić lokal socjalny. Jak twierdzi, że nie ma, to gmina musi opłacać przez ten czas pełny czynsz za lokatora, ale raczej takie sytuacje się nie zdarzają (to zbyt kosztowne dla gminy).
Bez wyroku sądowego taka samowolna eksmisja skutkuje tym, że taki lokator staje się bezdomny. No i oczywiście jego wystawione rzeczy mogą ulec zniszczeniu, za co może pozwać. Ale jak staje się bezdomny, to wtedy ma problem z urzędami, bo zupełnie inne są procedury postępowania z osobami zagrożonymi eksmisją, inne z już bezdomnymi. Bezdomny to może sobie poczekać i 15 lat na mieszkanie socjalne, a w międzyczasie wyślą go do schroniska… Mniejsza o szczegóły, ale w polskich schroniskach dla bezdomnych to nikt nie chce się znaleźć, nie bez powodu, już lepsze więzienie.

Samo wejście do lokalu bez zgody lokatora jest przestępstwem – art. 193 k.k. – naruszenie miru domowego.